Bye bye New Zealand

 Bye Bye New Zealand.

Waterval bij Whangarei

We hebben hier een prachtige tijd gehad.

Het is een bijzonder mooi land en geweldig aardige mensen Het was fijn weer eens in een westers land te zijn met al zijn gemakken. Zo konden we de boot een goede onderhoudsbeurt geven, mede dankzij de zeer professionele mensen. Hier weten ze wel wat een ocean-going yacht nodig heeft zo hebben onze nieuwe zeilen een 'ocean-finishing', wat wil zeggen op veel plakken extra verstevigd en beschermd tegen uv-invloeden.

Onderwaterschip kaal gehaald

Verder is de beschadiging aan het roer gerepareerd. Heeft de motor een grote beurt gehad. Heeft Yolanda nog wat aan het houtwerk binnen opnieuw gelakt, en een beschermhoes voor de bijboot gemaakt. En hebben we diverse kleine klussen geklaard.

Voor onze rondreis hebben voor een redelijke prijs een mooie auto kunnen kopen waarmee we het Noordereiland en het Zuidereiland doorkruist hebben met een tentje. Het waren vaak simpele campings wat betreft voorzieningen maar wel ook vaak met leuke mede kampeerders in mooie omgevingen.

Wel bleek het Zuidereiland erg toeristisch, maar gelukkig konden we een mooie meerdaagse trektocht maken door een groot gebied waar geen toeristen komen en nog erg lijkt op het Nieuw Zeeland van de vorige eeuw.

Ook was de samenstelling van de bevolking niet echt wat we verwacht hadden, het zijn hier vooral 'boeren, bouwvakkers en bejaarden'. Bij veel winkels en gelegenheden staan borden waarbij gevraagd wordt vuile schoenen of laarzen buiten te laten. Nergens heb ik zoveel mensen op blote voeten door de supermarkt zien gaan. En nergens vind je zoveel bouwmarkten en speciaal winkels voor onderdelen en gereedschappen. Een paradijs voor klussers.

Nieuw Zeelanders zijn harde werkers, ook de vrouwen hier, die ook aan het zware werk deelnemen en net zo makkelijk op grote kranen en vrachtwagens rijden, dan wel aan de weg werken. Ook valt op dat zoveel 60+ers gewoon vrolijk doorwerken.

Wat wel tegenviel was het weer, van een zomer hebben we weinig gemerkt. Wij zijn hier mede gekomen om voor het orkaan seizoen te schuilen, om vervolgens door een orkaan getroffen te worden. Gelukkig lagen veiling beschermd in een haven.

Cyclon Gabriella

Wat ook opviel was dat er toch wel veel regels zijn, zowel voor ons als voor de Nieuw Zeelanders. Ze willen graag de natuur weer terug brengen naar hoe het vroeger was voor de grote immigratiegolven. Op vele wandelpaden op het Noordereiland moet je je schoenen borstelen en afspoelen, dit om de Kauri-boom van uitsterven te beschermen. Als er een Kiwi vogel dood gebeten gevonden wordt moeten de honden in de buurt een DNA test ondergaan. De schuldige viervoeter moet dan een training ondergaan!

Niettemin was het een bezoek aan een bijzonder land dat we niet hadden willen missen.

Hieronder een kleine foto impressie, het is ondoenlijk een uitgebreide selectie te geven van de honderden foto's die we gemaakt hebben. Degene die ons op Instagram of Facebook volgen , hebben al het een en ander hiervan gezien.

The long and winding (dust)road

Wij gaan nu weer verder, terug naar de tropen. Fiji wordt de eerste waypoint. Dankzij de ruim gesorteerde supermarkten is de boot weer bevoorraad met eten dat verderop lastiger of helemaal niet meer te krijgen is.

Ook spullen zijn vervangen of aangevuld.

We zijn helemaal klaar voor de tweede helft!