Reis Juli-Augustus 2013

Onze eerste reis Juli-Augustus 2013;

Medio juli zijn wij vertrokken met mooi weer en een mooie noordoosten wind richting ZuidWest Engeland. Het thuisfront kon ons mooi volgen dankzij de AIS.

Na ca 48 uur waren we al ter hoogte van Dover, af en toe viel de wind weg zodat we moesten motoren.  Tussen Dover en Beachy Head trokken er onweersbuien over, die wij nog maar net voor konden blijven, we hadden daar mee wel een mooie avond vol lichtflitsen boven Frankrijk en Engeland.
De volgende dag waren we in de middag bij onze geliefde Cowes op de Solent. Hier hebben we een een nacht gestopt. Zeilen op de Solent is altijd weer leuk. We kwamen het racejacht de Abu Dhabi onder vol tuig tegen en bij het uitvaren van de Solent zijn de Needles altijd weer spectaculair.

Vervolgens werd weer koers gezet naar het westen. Het weer was nog steeds prachtig, maar veranderde wel in de nacht, de wind trok aan tot af en toe 27 knopen, en de zee bouwde ook flink op. Dan blijkt ook een schip van 12 meter ook een klein bootje. De hele nacht zijn we overigens op korte afstand gevolgd door een Engels marine schip.

Na die toch wat heftige nacht, de eerste die we op deze boot meemaakte, bleek Falmouth leek toch even te ver dus stopten we rond het middag uur in Plymouth. Ook hier zijn we de jachthaven in gegaan en zijn we Plymouth gaan verkennen.

Vervolgens zijn we naar alsnog naar Falmouth vertrokken. Het was mooi zeilweer, en de lunch smaakte prima.

Aangekomen in Falmouth vonden we nog net een mooie vrije mooring, De boot lag snel vast en we konden nog lekker van de namiddag genieten. De bijboot werd opgeblazen en de buitenboort-tmotor er achter gehangen we konden naar de wal, helaas deed de toen de motor het niet?! Toen maar op de boot gebleven. De volgende dag zijn we naar de kant geroeid en gezocht naar iemand die de boot kon repareren, echter het was zaterdag dus alles was dicht. Toen maar even naar de dealer in Wieringerwerf gebeld, Die adviseerde de benzine ter vervangen en de carburateur schoon te maken 'dan moet die het zeker weer doen'.  Zogezegd zo gedaan, het viel niet mee op een toch wat schommelende boot maar het lukte, de motor startte weer. Inmiddels was er een zeilwedstrijd om ons heen begonnen, na hiervan genoten te hebben zittend op de eerste rij, zijn we naar het aansluitend dorpsfeest in Flushing geweest. Waar we als Nederlanders bijzonder hartelijk werden verwelkomd omdat Flushing door Nederlanders gesticht was. Het was een bijzonder feest met een feestelijke optocht. Na nog een paar dagen hier doorgebracht, besloten we terug te gaan langs de Engelse zuidkust. Een bezoek aan de Scily eilanden was vanwege de omstandigheden niet echt goed om te doen.

Eerst volgende stop werd de Fowey river, 

Een bijzonder mooie plek, we lagen er prachtig achter een mooring, helaas kwam er s'nachts toch wel wat zeegang naar binnen waardoor het wel een onrustige nacht werd.

Vanuit Fowey door gevaren naar Dartmouth, ook een rivier met een schitterende ingang.

Hier hebben we geankerd, langs de rivier loopt een stoomtrein langs de kust en het huis van Agatha Cristie, de perrons waren dan ook in de Poirot stijl. Het is een zeer mooie tocht. Bij het eindpunt aangekomen hebben we een stuk terug gelopen om vervolgens de bus terug te nemen naar Dartmouth.
s'Nachts trok de wind toch weer aan, het anker begon te krabben, dus in het midden van de nacht om opnieuw te ankeren. Gelukkig was de engelse buurman zo aardig om ons te assisteren bij het vinden van een nieuwe plek. Die nacht nog lang op gebleven om te controleren of het anker wel goed pakte. Dat deed het en dus nog een paar uurtjes geslapen.
De volgende ochtend op tijd op, het plan is om over te steken naar Alderney (Kanaaleilanden), het anker zat echter zo goed vast dat het niet meer los kwam ongeacht alle pogingen. Uiteindelijk moest de havenmeester met een werkplatform er aan te pas komen om het anker los te trekken. Het zat echter zo vast dat het uiteindelijk op een schakel brak, Helaas waren we dus een anker kwijt plus een dag.

 
Die volgende dat nadat we een nieuw anker gekocht hadden toch maar overgestoken naar Alderney, een fantastische zeiltocht.

De aankomst op Alderney was tocht weer even spannend, er stond een stevige dwarsstroom en de pier loopt onderwater nog een stuk door zonder dat je die ziet, maar dankzij de plotter konden we zonder problemen binnenkomen. Aldeney heeft geen steigers maar moorings en een ankerplaats. Gelukkig kwam er toen wij binnen kwamen net een mooring vrij. De boot paste net tussen de andere boten, soms had je wel het gevoel dat we tegen de buren geblazen werden, maar het ging altijd net goed. Toevallig was er net de Alderney week gaande, dus we hebben naast  mooie kust wandelingen ook nog wat folklore meegekregen, inclusief een optocht waarbij de acteur John Nettles (inspector Barnaby) een hoofdrol vervulde.

Uiteindelijk zijn we nog een dag langer op Alderney gebleven, de wind trok erg aan, het plan was te ankeren bij Sark ook een kanaaleiland. Toch dat ook maar niet gedaan, omdat de wind later ook nog it de verkeerde hoek stond. De wind draaide naar het noorden, op zich was dat weer gunstig om terug naar Engeland te gaan en te ankeren in de baai van Lulworth Cove. Daar kun je alleen ankeren bij een lichte noordelijke wind, omdat dat niet veel voorkomt hier moet je de mogelijkheid pakken als die zich voordoet om dat het een fantastische ankerplek is.
Dus de op naar Lulworth Cove, de enige pech die we hadden was wel dat er praktisch geen wind stond en we het dus grotendeels op motorkracht moesten doen, de beloning was er niet minder om.
Wel was het wat druk toen we in de baai aankwamen, dat dan weer wel. We konden nog maar net een plekje vinden aan de rand van de baai, niet echt een gunstige plek, maar wel fantastisch uitzicht.

De eerste nacht was weer bijzonder. De diverse geankerde boten lagen wel erg dicht op elkaar en reageerde anders op de veranderende wind, anker wacht dus en ik was niet de enige. Op diverse boten zag je regelmatig zaklampen schijnen om te kijken of alles nog veilig was. Een merkwaardig fenomeen was ook nog een licht ratelend geluid onder de boot, alsof er kiezels tegen de onderkant van de boot gegooid werden. Wellicht veroorzaakt stroming over de met kiezels bedekte zeebodem, wel even raar  en  uiteraard eerst de hele boot doorgelopen of er niets mis was. Navraag bij de andere boten de volgende dag leerde dat iedereen dit gehoord had.
Natuurlijk zijn we er een paar dagen gebleven en hebben we er mooie wandelingen langs de indrukwekkende kust Jurrasic Coast gemaakt.

                   


Na ons verblijf in Lulworth Cove werd het weer langzaam tijd terg naar Nederland te gaan. We kozen ervoor dit in dagtochten te doen, de eerste stop werd Yarmouth op Whight, "always a delight". Hiervoor moesten we eerst langs een beruchte kaap St Albans Head, omdat het licht weer was verkozen we om zo dicht mogelijk langs de kaap te gaan om de sterke stroom die om de kaap staat te vermijden en zo veel tijd te besparen, bovendien is het varen langs een rotskust veel mooier dan op open zee. De vraag is wel hoe dicht je er langs moet, een plaatselijke zeiler vertelde dat je zo dicht er langs moet zodat je het huisje van de kustwacht op de rots niet meer kan zien. Dat bleek wel erg dicht te zijn, je kunt de rots bijna aanraken maar het bleek overal diep genoeg en zoals verwacht bijna geen stroming.

 






Van Yarmouth waar we nog een mooie wandeling langs de Solent gemaakt hebben en weer eens heelrijk in de pup gegeten hadden, zijn we naar Brighton gevaren, aanvankelijk stond er geen wind, maar eenmaal buiten de Solent trok het stevig aan.  De laatste jaren dat we Brighton aan doen staat er om een of andere reden veel wind. Nu ook weer, Na Brighton naar Eastbourne, en eenmaal voorbij Beachy Head nam de wind weer af. Ook in Eastbourne weer buiten de deur gegeten, er zit daar een Thais restaurant aan de haven die we nog nooit overgeslagen hebben.

                                               

Vanuit Eastbourne naar Ramsgate, doordat we al in geen dagen in een winkel geweest waren raakten de voorraden op, daarom maar tijdens de tocht brood gebakken. 

Ook in Ramsgate weer buiten de deur gegeten, we hadden nog een toezegging van de lokale Indiër om te komen eten met een korting van 10%.

Tijdens de overtocht van Ramsgate naar Oostende nog een interessant gesprek gevolgd op de marifoon van een Nederlandse zeiler die schuin het verkeerscheidingstelsel wilde oversteken. De kustwacht van Dover had hem gevolgd op de radar een dreigde met boete. Onze landgenoot vroeg nog om advies ivm met de windrichting die niet bepaald gunstig was maar dat gaven ze niet;" u als schipper bent verantwoordelijk voor uw vaartuig en bepaalt wat u doet, wij geven alleen aan dat u in overtreding bent". Dus zoek het maar uit.

Vanuit Oostende via Stellendam naar IJmuiden. De wind bij IJmuiden was weer flink aangetrokken dus stonden er hoge zee en was de aanloop zoals bekend zeer rommelig.

Op de laatste etappe naar Den Oever kwamen Thomas en Eva aan boord om ook nog een leuk dagje zeilen mee te nemen. Tot slot deze prachtige reis met ons fantastisch schip traditioneel afgesloten in het onovertroffen haven restaurant De Dikke Bries.

Den Oever 2013

Ajwdekruijf@gmail.com