dinsdag 3 november 2015

Reis 2015, Engelse zuidkust, Kanaaleilanden, Wight, Frankrijk en Belgiƫ.

Met deze twee afbeeldingen heb je al een goede indruk van deze zeilvakantie.
Al bij vertrek waren de overheersende winden zuidwest en wisselend matig tot hard. In verloop van de tijd werd het beter maar was er sprake van wispelturige weersomstandigheden.









Zaterdag gingen we aan boord met als plan dit jaar eens naar zuidoost Ierland te gaan. De voorspellingen bij vertrek waren niet geweldig maar waarschijnlijk zou het wel beter worden. Zondag was geen slecht weer maar wel een harde zuidwester, dus geen goed idee om al direct het Marsdiep uit te gaan. We hebben dus maar een rustdag genomen om van de werkstress terug te schakelen naar het vakantieritme. We hebben heerlijk langs het wad gefietst.
De dag daarop zijn we uitgevaren, er zat een windgaatje en konden  daarvan gebruik maken om een stukje naar het zuiden te gaan, we meren af in IJmuiden. Vervolgens draaide de wind weer zuidwest zodat we er maar een dagje IJmuiden eraan vast geknoopt hebben.
De voorspelling voor de volgende dag was zuidwest met een overtrekkend trog over Zeeland waarna de wind noordwest zou draaien, ideaal voor ons! Het eerste stuk hakkend tegen de wind in was niet echt prettig. Ter hoogte van Scheveningen zijn we overstag gegaan en richting Engeland gegaan, het trog kwam inderdaad voorbij en in de avond draaide de wind noordwest. Met een lekker gangetje zakten we af langs de engelse oostkust. In de nacht nam de wind verder af en moest de motor bij. Dit gaf wel de mogelijkheid voor een heerlijk Engels ontbijt ter hoogte van Dover.
Het genot was van korte duur, de wind kwam weer terug, wederom zuidwest en stevig. Inmiddels ging de stroom ook tegen staan. We deden er een dag 18 uur over om voorbij Beachy Head te komen, maar daarmee werd de wind ook gunstiger en konden we weer rustig de nacht in. We twijfelden nog om Eastbourne aan te lopen, de Thai lokte; toch maar niet gedaan. Er zat een weersverandering aan te komen met zeer harde wind, en als je een paar dagen verwaaid wil liggen dan beter in Cowes dan in Eastbourne of Brighton.  De volgende ochtend liepen we Cowes aan, we konden nog een mooi plekje vinden in de jachthaven aan de oostoever, so far so good!


De komende dagen lagen we verwaaid in Cowes, het zeilers paradijs van Engeland. We konden ons vergapen aan al die prachtige zeiljachten, klassiek en  supermodern. Hoewel de Cowes week nog niet gestart was het toch druk met allerlei evenementen. Ondanks dat er veel vanwege de wind afgelast was, zelfs de America's Cup toch nog veel te zien op het water.


Uiteraard ook mooie uitstapjes gemaakt en genoten, In elke haven hebben we een favoriet restaurant, hier is het Tonio's, waar weer als weer eens na een bui als verzopen katten binnen katten binnenkwamen toch hartelijk welkom geheten werden.
De periode dat we hier bleven werd toch wel wat lang met 5 dagen, de ene trog volgde de andere op. Toch leek er een windgaatje zich aan te dienen met aanvankelijk een zuidwester die later noordwest zou draaien en af zou nemen, we waagden het erop. Bij het uitvaren van de Solent genoten van de super jachten die bezig waren met een rondje Wight. We konden genoeg foto's maken voor onze eigen versie van de 'Beken' kalender.


 



Met deze beelden verlaten wij de Solent, op naar het westen.
Het bleef onstuimig met forse tegenwind, de wind draaide maar niet wat ons deed besluiten om Weymouth aan te lopen, eenmaal binnen leek het plots weer zomer en konden we s'avonds buiten eten.
Zoals gezegd in elke haven een favoriet restaurant hier werd dat The Red Lion, met een geweldige Fish and Ships van gigantisch formaat
 

De volgende dag dan maar verder, en wel naar Dartmouth, sinds lange tijd was het mooi weer. Wel even oppassen met de sterke en gevaarlijke stroming rond Portland Bill, dus met een ruime bocht erom heen.
De wind liet het alleen in de loop van de dag wel weer afweten, dus deels gezeild deels op motorkracht. Vlak voor de ingang van Dartmouth werden we opgeroepen door de Falmouth kustwacht. Er was in de regio waar wij voeren een klein drijfend object waargenomen. De kustwacht had ons dankzij het AIS-systeem in het vizier en omdat wij er dichtbij waren was de vraag of we konden zien of het misschien een klein bootje was dat op drift geslagen was. Wij konden echter niets zien, er meldde zich een andere boot die nog dichter iin de buurt was en die nam het over. Je wordt dus goed in de gaten gehouden, dit bleek de volgende dag nog mer toen wij tijdens een 'coastal walk' langs een kustbewakingsstation liepen en een praatje gingen maken. Er blijkt dus een vrijwillige organisatie te zijn die diverse stations langs de kust heeft die de scheepvaart bewegingen  in de gaten houdt. Wij waren ook gespot en in hun logboek opgenomen, Windsong Dutch sailing yacht with 2 persons on board heading west!!
Wij vroegen nog even naar het incident van die dag daarvoor, volgens hun was het een koelkast die van de kliffen gegooid was?!  In elk geval geen mensen vermist in een klein bootje.
Het was verder weer fijn om op de Dart rivier te zijn, zeker nu het ook prachtig weer was. Ook kwamen we de Anahita tegen uit Medemblik, die waren we een aantal jaren eerder ook al in Engeland tegen gekomen. In Nederland lig je bijna naast elkaar en kom je elkaar nooit tegen, en in het buitenland regelmatig!

Vervolgens stonden we voor de keuze verder richting west of in deze omgeving blijven. De voorspelling voor het gebied west was veel wind zuidwest, meer naar het oosten leek meer stabieler. Omdat Ierland toch al niet meer echt realistisch was hebben we besloten om richting de Kanaaleilanden te gaan. Voor anker bij Sark hebben we al eerder gedaan maar wilden we graag nog een keer doen. Dus op naar Sark, het was een fijne tocht, bij aankomst draaide de stroming, en daar moet je hier goed rekening mee houden, dus maar om Guernsey heen gevaren. Dit lijkt een omweg maar door de kenterende stroming ging het lekker snel. 's Avonds voor anker in een rustig baaitje en lekker aan dek gegeten en genoten van de zonsondergang.
 

Na een rustige dag met een korte wandeling op Sark zijn we de volgende dag overgestoken naar Guernsey. De windvoorspelling voor de komende dagen was niet gunstig om te ankeren bij de eilanden De drempel bij de haven van Guernsey blijft toch een bijzondere gewaarwording vanwege het hoge verval.
 
Verder weer mooie wandelingen gemaakt op dit mooie eiland,


en vervolgens voor een korte stop door naar Alderney.
 
Op Alderney was het Alderney week, maar het was na 5-en en er was bijna niets meer te doen. Op een paar Ieren na die optraden en niet van het podium af te slaan waren omdat ze telkens te drinken kregen vanuit het publiek!


De volgende ochtend tijdens het ontbijt besloten we maar over te steken naar Wheymouth, die dag zou het nog een beetje waaien, die dag daar niets meer. Uiteindelijk zijn we ook gekomen om te zeilen. Het werd de mooiste tocht van de hele vakantie en we noteerde zelfs een nieuwe topsnelheid van 9,7kn door het water met een beetje tegenstroom en zonder genaker!

 
 En daar doen we het toch voor, wat een fantastisch schip is het toch!! Toen we Wheymouth aankwamen werden we verrast door zeiljacht Jesper, onze overburen uit Den Oever, en opnieuw de Annahita uit Medemblik, anders zie en spreek je ze nooit!!
De volgende dag was het fantastisch weer en inderdaad geen wind, dus besloten we een het schiereiland Portland eens rond te wandelen. Het was weer een mooi stukje Jurrasic coast waar deze kust bekend om staat en ons nooit verveeld. Ook hier weer bijzonder steensoorten, onder andere is van dit Portland stone de hele Westminster Abbey van gebouwd. 


Na dit iets uitgebreidere bezoek van Portland en Weymouth, zijn we weer richting noordwest vertrokken; de tocht naar Wight langs de mooie zuidkust was  relaxt. In Falmouth hebben we nog een tussenstop gemaakt.
 






De tocht vanaf Falmouth naar Brighton was op de laatste dag van de Cowes week, dat hebben we geweten, hat leek wel of ze nog eens alle zeilklassen lieten racen. Wij moesten er dwars doorheen, dat gaf wel wat  spanning, maar toch ook wel veel genoten van alles dat voorbij kwam.
 

Vanwege de windverwachting zijn we vanuit Brighton overgestoken naar Boulogne, de overtocht was rustig, hoewel we op het laatste stuk ge-enterd zijn door de Franse douane. Een actie op zee die wel driekwartier in beslag nam, het hele schip moest van binnen en buiten onderzocht worden. Op zich waren het vriendelijke mensen, maar toch zit je hier niet op te wachten.
 
 Ze wilden nog net niet de vuilwatertank inspecteren!




Vervolgens door naar Oostende om de harde tegenwind uit te zitten en daarna weer naar IJmuiden waar we nog even naast de Brunel kwamen te liggen.



De laatste tocht van IJmuiden naar Den Oever was weer een fantastische snelle tocht, we waren net op tijd terug voor het einde van de vakantie. Uiteraard werd deze reis weer afgesloten met een heerlijk diner in De Dikke Bries!!